BELICHTING BIJ DEURGOAN: “IN DE ACTION LIEP IK ER INEENS TEGENAAN”
Corso Sint Jansklooster is het grootste verlichte corso ter wereld, en dat is niet voor niets. Naast het bouwen van de indrukwekkende creaties zijn de corsobouwers ook druk bezig met de belichting. Bij iedere groep is er wel een team of een persoon die zich daar helemaal op stort.
Bij Corsogroep Deurgoan is dat Klaas Slot. Hij vertelt over de belichting die Deurgoan dit jaar heeft voorbereid voor hun creatie 'Hoogtevrees'. De wagen beeldt drie katten uit die bovenop lantaarnpalen zitten, terwijl brandweermannen met bijbehorende voertuigen proberen de bange dieren naar beneden te halen. Een perfecte wagen om het creatieve verlichtingsbrein op los te laten en dat is gebeurd!
“Deze wagen leent zich perfect voor onderbelichting. De halve wagen speelt zich namelijk bovenin af, dus je kunt hem bijna helemaal van onderaf pakken", begint Klaas. “De hele wagen zetten we natuurlijk niet vol verlichting. Dat zou nergens op slaan, vind ik. We proberen dat straatbeeld, dat sfeertje, te creëren.”
En dat gebeurt onder andere door de verlichting in de drie lantaarnpalen.
“Thuis heb ik zelfgemaakte gloeilampen liggen voor de drie lantaarnpalen. Dat was nog wel even zoeken naar de juiste vorm. Uiteindelijk heb ik iets gevonden en daar ben ik thuis nog mee aan het knutselen. Het zijn vacuüm-melkglazen, van die grote die vroeger in de stal hingen. Daar ging de melk eerst in.”
En vrijdagavond schitteren ze tijdens de avondrondgang. Maar het meeste denkwerk ging dit jaar zitten in de koplampen van de drie ouderwetse brandweerauto’s.
“Het is een bak werk. Ook die koplampen: het lijkt heel simpel, maar om alles uit te denken kost veel tijd. Ik ben er al maanden mee bezig. Hoe gaan we die lamp maken? Op vakantie liep ik er pas tegenaan. We waren in de Action en ik denk: schaaltjes! Van die saladeschaaltjes. Die moet ik hebben, dit is het. Het kwartje viel ineens. Er stond een hele stapel voor me en ik dacht: die zijn van mij. Over sommige dingen denk je zó lang na en probeer je van alles, en dan kom je er opeens tegenaan. Dat is het mooie.”
De schaaltjes worden de komende dagen door Klaas tot koplamp gemaakt.
“Ik heb zelf een freesmachine om hout te bewerken, zodat het schaaltje in het hout past. Dan doe ik er plexiglas voor, daar komt nog een gaasje overheen, fittinkje erin, en dan heb je zo’n koplamp.” Voor de flikkerende rode lampen van de brandweerauto’s geldt hetzelfde principe. “Dit moeten toch wel de twee eyecatchers van deze wagen worden qua verlichting.”
En na al die maanden is het vrijdag d-day voor Klaas en zijn verlichting. Dan moeten alle ideeën en al het werk samenkomen tot een magisch verlichte corsocreatie. “Het is prachtig om ermee bezig te zijn", besluit Klaas.
