BEWEGING BIJ PODB CQ. DE BREKERS: “OP CORSO-OCHTEND ZIE JE PAS HOE HET ER ÉCHT UITZIET”
Een van de groepen die volop inzet op beweging om hun verhaal kracht bij te zetten, is Corsogroep PODB cq. de Brekers. Tien bewegers brengen hun creatie ‘Wie is de jager?’ tot leven. De keuze om beweging toe te voegen was snel gemaakt, vertelt Swen Mooiweer, die samen met een aantal anderen verantwoordelijk is voor de bewegende onderdelen.
“Je wilt het spel laten zien: wie is nu de echte jager? Dat spanningsveld wilden we zichtbaar maken,” legt Swen uit. “Waar is die beer? De menselijke jagers staan beneden, de beren verscholen in de bosjes. Laten ze zich zien… of juist niet?”
Dus de beweging draagt echt bij aan het verhaal?
“Ja, er zit een verrassingseffect in,” zegt Swen glimlachend. “Zonder al te veel te verklappen: er gaat wat veranderen in het beeld.” Wat er precies gebeurt, laat hij liever in het midden. “Dat moet je gewoon zelf meemaken.”
Wel zijn er slimme oplossingen bedacht om het technische gedeelte van de beweging werkbaar én veilig te houden.
“Vaak gebruik je dunne asjes, maar wij hebben gekozen voor as 70, een flinke jongen dus! Dat is nodig om alles stevig te houden. Je wilt niet dat het na twee rondes kapot knapt. Daarom berekent een van onze ontwerpers alles altijd nauwkeurig. Veiligheid staat voorop. We rekenen liever wat ruimer, want de dahlia’s voegen nog flink wat gewicht toe, zeker als ze nat worden. Na het prikken is het altijd afwachten hoe zwaar de beweging daadwerkelijk is geworden. Daarom hebben we bakjes bij de bewegingspunten, waarin we extra lood kunnen leggen. Zo kunnen we het gewicht altijd nog een beetje in balans brengen.”
Het zullen vast spannende momenten worden op vrijdagochtend, wanneer jullie de tent uit zijn gereden en de beweging, waar je al die maanden aan hebben gewerkt, voor het eerst echt getest wordt?
"Zeker, dat is enorm spannend. Op dat moment zie je eigenlijk pas voor het eerst hoe het er écht uitziet. In de tent kun je dat niet goed testen. Dus je hoopt dat alles werkt. Het is toch wel hét corsomoment. Samen met de rondgangen, wanneer alles op de goede plek moet vallen.”
